Over de voorstelling
Zelfs voor exquise architectuur geldt: alles gaat kapot
Glas versplintert, plaaster barst en kleding rafelt. Metaal roest, water wordtbrak en lichamen vergaan tot stof. Continenten scheuren zich los en machtige beschavingen vallen. Er is niks zo groot of klein dat het niet stukgaat. Als je het woord ‘ONBREEKBAAR’ in gewapend beton zou gieten en van een torenhoog gebouw naar beneden zou gooien, dan zou het breken. Echt àlles gaat kapot.
“Alles gaat kapot, de nieuwe voorstelling van Abattoir Fermé, begint als een absurdistisch familiedrama. In een decor als een bouwplaats, waarin halve muren zijn opgesteld en een betonmolen aan de zijkant een omineuze aanblik biedt, proberen de kinderen van een beroemde architect vat op hun vader te krijgen. Beiden hebben ze duidelijk een tik van de molen gehad door hun jeugd: moeder op jonge leeftijd overleden, vader altijd aan het werk. Waar Archon nog altijd naar de gunst van zijn vader dingt, wentelt Astriazich in een berustend cynisme, en beiden leiden vanwege het ouderlijk fortuin een wat richtingloos bestaan.”
“Alle ingrediënten voor een briljante tragikomedie dus. Maar halverwege ontwikkelt de voorstelling tot iets ongrijpbaarders. De hele werking van taal lijkt opeens in elkaar te storten, scènes beginnen zich te herhalen, en de vaste verhoudingen tussen de personages worden losgelaten. Het doet sterk denken aan het toneelstuk ‘Der Vater’ van Florian Zeller (verfilmd met Anthony Hopkins in de hoofdrol) – kijken we hier naar een verbeelding van een pater familias die de grip op de werkelijkheid verliest? Het scènebeeldvan Sven van Kuijk, met zijn gefragmenteerde architectuur en uitstraling van verval, lijkt daarbij aan te sluiten: alles waarvoor de vader zich bij leven heeftingezet glipt uit zijn vingers.
Uiteindelijk laat ‘Alles gaat kapot’ zich echter niet zo eenduidig lezen. Eerder gaat het over de onvermijdelijkheid van (zelf)destructie, zoals de titel eigenlijk al vanaf het begin deed vermoeden. In het prachtige sprookje over lemmingen waarmee de voorstelling afsluit, stelt Astria namens de mensheid de vraag waar al ons streven eigenlijk toe diende als het slotakkoord toch de totale zelfvernietiging is?”
Theaterkrant - Marijn Lems
Over het gezelschap
Abattoir Fermé groeide de voorbije kwarteeuw uit tot een van Vlaanderens bekendste theatergezelschappen: boud en onbevreesd, instant herkenbaar en eeuwig uniek.
Hun donker-komisch werk laat zich inspireren door ‘de wereld achter de wereld’: de geheimen van onze cultuur, de wortels van onze collectieve angsten en de verborgen fantasieën en rituelen van deze tijd.
Abattoir Fermé maakt ook geregeld uitstappen buiten het theater met o.m. films, tentoonstellingen, publicaties, videoclips enzovoort.
Sinds 2022 bouwen ze aan hun ‘Blok’-cyclus: een reeks theatervoorstellingen die zich afspelen in en rond ‘Het Blok’, een even reëel als mythisch flatgebouw in vergevorderde staat van verval. Ook ‘Alles gaat kapot’ past in deze cyclus over (ver)bouwen en verval, architecten en bewoners, en een wereld waarin mensen buren zijn, maar mekaar niet kennen. De voorstellingen uit het Blok-universum vereisen geen voorkennis van de bezoeker en kunnen perfect apart van elkaar gezien worden.
“Een voorstelling die me nog eens naar het puntje van mijn stoeldrijft... Ze verrast om haar radicaliteit, zonder daarmee ook dealoude spelkwaliteit of de weirde verbeelding van Abattoir Fermé bijhet vuil te zetten.” - Wouter Hillaert, Pzazz
Nog meer weten?
Keer hieronder terug naar de voorstelling. Daar ontdek je nog eens alle credits, persrecensies, trailer én nog meer theatertips op een rijtje. Geniet van de voorstelling!