Poëzie op Zondagmorgen

Op uitnodiging van Remco Campert stond Mustafa Stitou (Tétouan, Marokko, 1974) in 1994 als jongeling op Poetry International. Een pril boerenjaar, waarin ook zijn debuutbundel Mijn Vormen verscheen, die werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Latere bundels als Varkensroze ansichten en Tempel werden ook opgemerkt, en vielen in de prijzen.  

Stitou, zelf niet meer gelovig, is gefascineerd door godsdienst en hoe het ingrijpt in iemands leven. In zijn meest recente bundel, Waar is het lam?, bekroond met de belangrijke Johan Polak Poëzieprijs 2025, transponeert hij het Bijbelse verhaal, dat ook binnen de islamitische traditie een belangrijke rol inneemt, tot (aldus het juryrapport) “een realistische wereld waarin steeds de vraag wordt gesteld hoe trouw je moet zijn aan een god en of je bereid bent daarvoor te offeren wat je het liefste is.” In een dwingende, bezwerende taal onderzoekt hij het drama van het offer vanuit verschillende invalshoeken en schrijft over het persoonlijke en politieke, over droom en werkelijkheid, over vrees en verlangen. Mustafa Stitou geldt vandaag als een van de bekendste en meest gelezen Nederlandse dichters.