Zeg niet performer tegen Peter Holvoet-Hanssen (Antwerpen, 1960) maar troubadour. Van meet af aan neemt hij een unieke positie in het Vlaamse poëzielandschap in: een dichter die eigenhandig het ‘toestel om de verbeelding nieuw leven in te blazen’ bedient, een alchemist, een dichter die alle taalregisters feilloos bespeelt. Zijn werk werd bekroond met onder meer de Vlaamse Debuutprijs, de Cultuurprijs van de Vlaamse Gemeenschap, de Paul Snoekprijs en de Arkprijs van het Vrije Woord. Als Antwerps stadsdichter verzette hij de bakens van het stadsdichterschap. Zijn Libretto (2022) en de gedichtenopera Goleman (2024) werden unaniem lovend onthaald, het werk van “een reus van een dichter”.
Op Terrazza brengt Peter in primeur een ‘roodvos-evocatie’: oude vosgedichten die naadloos overvloeien in een nieuwe vosgedichtenbundel. Een bundel waarin hij resoluut kiest voor niets ontziende tederheid en muze Noëlla Elpers spits en spitant pen- en aantekeningen zet en tekent. Roodvos is een bundel vosgedichten die knarst en wiekt in de dreigende onweerslucht.