Poëzie op Zondagmorgen

Kreek, ‘stil water’. In de poëzie van Kreek Daey Ouwens (Lindenheuvel, 1942) is het zo stil dat haar fascinerende oeuvre pas écht werd ontdekt toen ze op 81-jarige leeftijd voor haar bundel Guillaume, een aangrijpende ode voor haar bijzondere broer, de prijs van de Kantl voor poëzie kreeg. In haar verzameld werk Mijnwerk: kroniek van een familie in scherven schetst ze op fragmentarische wijze de geschiedenis van haar familie en kindertijd in een Limburgs mijnwerkersstadje. Een hoogtepunt in de Nederlandse poëzie waarover Jelle Van Riet schreef: “Bij het ­lezen van haar windvlagen proza en zuchten poëzie – ze spreekt zelf van ‘scherven’ – durfde ik amper te ademen. Op elke bladzijde hoor je de stilte, “als een stapvoets gaan van paardenhoeven, traag en afgepast, zo zijn de woorden”.

Begin april 2026 verschijnt bij Poëziecentrum haar nieuwe bundel: DAUN. Een bundel waarin ze woorden en beelden zoekt bij een onderwerp dat haar zeer nauw aan het hart ligt: wat betekent het om te leven met het syndroom van Down? DAUN wordt op deze ochtend officieel voorgesteld. Een unieke gelegenheid om deze bijzondere dichteres te ontmoeten.