(v)

Met welke verwachtingen begin je aan je volwassen leven en met welke verwachtingen confronteert de maatschappij je vervolgens?

Heel haar leven heeft Nobelprijswinnaar Annie Ernaux proberen te schrijven over wat zij “het meisje van 1958” noemt. Dat meisje was Annie Ernaux zelf. In 1958 ging zij vol verwachting als begeleider mee op een zomerkamp, maar een spannend avontuur werd het nooit. Integendeel.

Ze probeerde er twee weken lang het beste van te maken, maar bleef zitten met een enorme kater die ze, zo realiseert ze zich in haar boek Meisjesherinneringen, de rest van haar leven met zich meedroeg.

Met haar ongekend scherpe pen ontleedt Ernaux de oneindige subtiliteiten van het er net niet bij horen. Ze toont hoe het is om constant het gevoel te hebben dat je achter je rug uitgelachen wordt om hoe je spreekt, om wat je zegt en wat je doet – om, kortom, wie je bent.

De Nwe Tijd combineert dit verhaal op de haar kenmerkende manier met nieuwe teksten en persoonlijke interviews.

regie: Freek Vielen / van en met: Evgenia Brendes, Brenda Corijn, Mieke De Groote, Suzanne Grotenhuis, Ellis Meeusen / dramaturgie: Rosa Vandervost / scenografie: Sander Salden / naar het boek Meisjesherinneringen van Annie Ernaux